Ik werd vanocht­end wakker met een warm loom gevoel en keelpi­jn. Trok mijn pyja­ma uit en zocht troost bij het naak­te lichaam van de man naast me in bed. Nam een hete douche en koos een kled­ing com­bi­natie van fushia blauw en paars uit mijn kleerkast. Snuis­ter­de door de verza­mel­ing hand­tassen en vond mijn ver­loren gewaan­de usb stick en iden­titeit­skaart terug. Snoepte op weg naar het sta­tion van een take away cap­pu­ci­no en een boterkoek. Droomde op de trein weg met een aan­tal uit­gescheur­de artikels. Stu­ur­de wan­de­lend smsjes en bekeek eta­lages. Zag de pun­ten van mijn schoe­nen en besefte weer eens dat die wel eens een grondi­ge opknap­beurt kun­nen gebruiken. Ont­dek­te in de begi­jn­hof­tu­in een zwarte box met open ingang. Zag de Z33 kamion­jet en realiseerde dat het defin­i­tieve afscheid van Time Tomb nu was. Wan­delde de 3 trap­jes op, duwde de bru­ine deur open en hield mijn medew­erk­er­skaart voor de tikklok. Tuu­ut, andere wereld.